نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 565 ) 

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )

( قسمت پنجـــاه و هشتــم )

مَحــرَمِ دیــدار

( جزء چهارم صفحه 70 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 

  152 ـیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَکُونُواْ کَالَّذِینَ کَفَرُواْ   

وَ قَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُواْ فِی الأَرْضِ أَوْ کَانُواْ  غُزًّى

لَّوْ کَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَ مَا قُتِلُواْ لِیَجْعَلَ  اللّهُ ذَلِکَ حَسْرَةً

فِی قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ  وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ

تفسیر لفظی : 

ای کسانی که ایمان آوردید مانند کافران مباشید که به برادرانشان که به سفر یا جنگ می رفتند

( و در سفر تجارت و یا در جنگ کشته می شدند ) می گفتند : اگر آن ها نزد ما بودندی در سفر نمردندی ،

و در جنگ کشته نشدندی ، این گونه گمان بردند ، تا خداوند آن سفر و یا جنگ را حسرت و بغی در دل

کسان آن مردگان یا کشتگان بگذارد ، چون خداوند است که زنده می کند و می میراند

و به آن چه شما می کنید بینا است .

   تفسیر ادبی و عرفانی :

ارزش هرکسی ایمـــان و عمــــل اوست ،

( ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات )

این آیت هم نواخت است هم سیاست ،

هم کرامت ، هم اهانت !

مؤمنان را کرامت است ،

و کافران را اهانت !

دوستان را نوازش است ،

و دشمنان را سیاست !

  می فرماید :

ای شما که ایمان دارید ؛

و فرمان ما را گردن نهادید ؛

و دوستی ما را به جان و دل خواستید ؛

مانند کافران مباشید ،

و خوی ایشان نگیرید ،

و راه آنان نروید ،

ایشان بیگانگان اند و شما آشنایان ،

ایشان راندگانند و شما خواندگان ،

ایشان حزب شیطانند و شیطان را مهمـــان ،

و سرانجام حزب شیطان خســــران است ،

شیطان ایشان را می خواند ،

 که به آتش کشد و به کام خود کند ،

و شما مؤمنان ، حزب خـــدائیــد و خدا را مهمان ،

و سرانجام در فردوس جاویدان .

خداوند ، شما را به دعوت می خوانَد ،

تا به رحمت و مغفرت بنوازد ،

و شمـــــــا را این دو ،

به (بهتر) از هرچه در دو جهان است .

و این بس عجیب نیست که مؤمنان را

به فضل خود به مغفرت خود رسانَد ،

بلکه عجب آن است که ؛

دوستان را به لطف خود ،

به حضرت احدیّتِ خود بَــــرَد !

این است که فرمود :

                            اگر مُردید یا کشته شدید ،

با خــــــــدا محشور خواهید شد !

و زبان حال چنین کسان این است :

کنون که با تو بهم صحبت اوفتاد مرا

دعا کنم که وصالت خجسته باد مرا

الهــــــی ؛

ای نکو نام؛

ای بنــــده نـــــواز،

ای کـــــریـــــم مهــــربـــان،

ای که در گفت شیرین و در علم پاک

در صنــــــع زیبــــــــا و در فضـل بیکــــــران. 

ای کــــــــه بــــــوده و هســــــت و بــــــودنـــــی،

گفتت شنیدنی، مهـــــرت پیوستنــــی، و خودت دیدنی،

ای نـــور دیــــده، ولایت دل، نعمت جـــــان و همیشه مهربـان،

نـــه ثنـــــای تـــو را زبــان، نــه دریــافـت تـــو را امـکان،

ای هم شغــــــل دل و هم غـــــارت جـــــــان!

خورشید شهـود یکبار از افقِ عیان برآر ،

و از ابـــر وجود قطره ای چنـد ،

بر مـــــــــا ببـار

آمیـــن

گر پای من از عجـز طـلبـکار تـو نیست

تا ظن نَبَـری که دل گرفـتـارتـو نیست

گر فکــر کنی که جان خریدار تـو نیست

نــه! دیده مـا مَحـرَم دیـدار تـو نیست

همه مشکلات ما

ناشی از غیبت طولانی مولایمان

محبــوب دل هـا و منجی انســان هـا

قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است

السلام علیــک

یا اباصــالح المهـــدی

پس برای تعجیل در فرج مبارکشان دعا کنیم